Armoede en sociale ongelijkheid - ideeën

Het systeem is simpel: het gaat om het doorgeven van goede daden. Iemand staat je met raad en/of daad bij, en in ruil daarvoor verricht jij op jouw beurt goede daden voor andere mensen. Het gaat om iets wat door die andere persoon zelf niet of erg moeilijk te verwezenlijken is. Jouw daad moet voor hem/haar dus écht betekenis hebben. De tafel afruimen bijvoorbeeld, volstaat niet. Bij wijze van ‘bedankje’ geeft deze persoon tevens weer goede daden door. Het hele principe van Pay It Forward draait om wederkerigheid: als iemand iets ‘zomaar’ doet voor een ander, zal deze andere persoon zich verplicht voelt om iets terug te doen. Binnen de filosofie van Pay It Forward gaat de gunst echter niet terug naar de oorspronkelijke gever, maar naar drie andere mensen. Op deze manier blijft het netwerk groeien! Onmogelijk? In onze huidige, individualistische maatschappij lijkt dit haast onmogelijk, maar ik geloof écht dat het kan werken als er we met z’n allen onze schouders onder zetten. Voor echte verbondenheid moet je jezelf niet veranderen. Je moet juist jezelf zijn. Kwetsbaarheid meet je niet aan hoeveel je vertelt. Kwetsbaarheid tonen is zwaar, soms eng, en vooral confronterend. Maar hoe eng is het wel niet om op je sterfbed te liggen, terugkijkend op je leven, en je de vraag te stellen:‘Had ik maar echt m’n schouders hieronder gezet’? We werken met doorgeefkaartjes (ter info) & natuurlijk in gans Genk met de uitrol van een digitaal PIF-platform. Doe je mee?